Hendrickx staat al 50 jaar op de planken bij het Schoolbondtheater in Lier. De vereniging viert volgend jaar haar 130-jarig bestaan en sinds het eeuwfeest in 1994 is Hendrickx er voorzitter. Ook nadat hij in november vorig jaar Lier verliet en introk in zijn nieuwe appartement in Zicht, bleef hij actief in het theatergezelschap.
“Nieuw Zuid is een rustige buurt en toch zo dicht bij het bruisende centrum, waar zo veel te doen is dat je tijd te kort hebt”, aldus Hendrickx. “Vanuit ons appartement op de twaalfde verdieping hebben we een fantastisch panorama op de stad en de Schelde. Heerlijk! Ik heb nog geen moment spijt gehad van de verhuis. Maar het is niet omdat ik verhuisd ben, dat ik niet meer betrokken ben bij mijn theatergezelschap.”
Eerste monoloog
In de vele jaren dat Hendrickx op de planken staat, heeft hij al veel mooie rollen mogen vertolken, maar De Tijger is zijn allereerste monoloog. “In januari heb ik het stuk al acht keer gespeeld en ik heb me rot geamuseerd. Na elke voorstelling kreeg ik supermooie reacties van het publiek. Daarom heb ik mijn stoute schoenen aangetrokken en heb ik Sam Verhoeven van het Fakkeltheater gevraagd of hij nog plaats had voor mij. En het is gelukt.
In de voetsporen van Jan Decleir
Jan Hendrickx liet zich voor zijn monoloog inspireren door Jan Decleir, die in de jaren ’90 met De Tijger door Vlaanderen toerde. “De manier waarop hij het stuk bracht, was om duimen en vingers af te likken. Het maakte mij een beetje jaloers. En onzeker, want geen enkele acteur kan aan Jan Decleir tippen, nietwaar? Maar de goesting was groter dan de angst, en ik heb het erop gewaagd om mijn versie van de monoloog van Dario Fo te brengen. Ik vergelijk zijn schrijfstijl een beetje met die van Lierenaar Felix Timmermans: heel beeldend, humoristisch en een onuitputtelijke bron van fantasie.”
Wil u buurman Jan Hendrickx aan het werk zien? Tickets voor de voorstellingen in het Fakkeltheater kunnen aangekocht worden via DE TIJGER | Fakkeltheater.
